Satürn Kova’yı Sever

 

Çıplak gözle görebildiğimiz en son gezegen olan Satürn çağlar boyunca güneş sistemimizin sınırını çizmiş ve bu nedenle sınırları temsil etmiştir: yaşamımızın sınırı, görüş açımızın sınırı, bedenimizi sınırı (deri) ve kişisel davranışlarımızın sınırı (yasa). Satürn “ne ekersen onu biçersin” prensibi ile yaptığımız seçimlerin sonuçlarını kabullenerek öğrenmemizi ve olgunlaşmamızı gözetir. Her şeyin arkasındaki yapı veya iskelettir. Sınırları, engelleri, korkuyu, utancı, somutlaştırmayı, sınırlandırmayı, zorunlulukları, sorumlulukları, disiplini, görevleri, gerçekliği, kasılmayı ve gecikmeleri temsil eder. Fiziksel bedende deriyi, kemikleri, dişleri ve dizleri simgeler. Dizlerimizle hayatın gerçekliği karşısında mütevazi bir biçimde eğiliriz ve bazen ilerleyebilmek için önce diz çökmek zorunda kalırız.

 

Satürn'ün sembolü bir haç altında duran hilaldir. Haç maddesel dünyanın, hilal ise ruhun simgesidir. Hilalin maddenin altında bulunması fiziksel kısıtlamaların ve sınırların ruhun içsel ifadelerinden önce geldiğinin göstergesidir. Dolayısıyla Satürn'ün glifi fiziksel olanın kısıtlarını ve kaderini sembolize eder. İnsan ruhu büyümek ve bilinçlenmek için bu kısıtlardan geçmek zorundadır. Kısıtlar çeşitli biçimlerde görülebilirler; sağlığımız bozulabilir, depresyon nedeniyle işlev göremez hale gelebiliriz, parasal sorunlar elimiz kolumuzu bağlayabilir, günlük hayatımızda sorumluluklarımız boğucu hale gelebilir, bazı kayıplar yaşayabiliriz, kendimizi başarısız hissedebiliriz. Bazen bu kısıtlar katlanırlar, örneğin parasal sorunlar evliliğimizde ciddi bir anlaşmazlık doğurabilirler. Asıl sorunun ne olduğunu göremeyebiliriz. Bu noktada hayatımızın gerçekliği ile, hayallere kapılmadan, yüzleşmek ve bu sonuçların gereklerini yapmak zorunda kalırız. Bu sorunlarla boğuşurken kendimizi kimsesiz ve yetersiz hissederiz. Ancak sabır, dayanıklılık, engeller karşısında kararlılık, sistemli çalışma, doğru zamanda doğru adımları atma gibi özellikleri kullanarak bu zorlukları aşarız. Ölümsüz ruhumuz bu ölümlü dünyada ve bedende kendini tezahür ettirmek için mücadele ederken, bilinçli akılımız da kim ve ne olduğumuzu inşa etmeyi ve bu uğurda gerekirse hayatın gerçekliği ve bu maddesel dünyanın kısıtları karşısında diz çökerek adım adım ilerlemeyi öğrenir. İşte bu Satürn, bir süredir yöneticisi olduğu Oğlak burcunda ilerliyordu. Yol üzerinde ileri geri hareketlerle Jüpiter ve Pluto ile raks ederek nihayet Kova burcuna ulaştı.

 

Satürn’ün Oğlak’taki hareketi bütün dünya için yorucu oldu. Oğlak burcu kış gündönümünde başlar. O gün geceler en uzun, gündüzler en kısadır. Yani karanlık çok güçlüdür, umutlar tükenmiştir, sanki aydınlık hiç gelmeyecek gibidir. Hemen ertesi gün gündüzler uzamaya, güneşin ışığı gökyüzünde daha uzun görünmeye başlamasına rağmen, kuru ve soğuk doğası ile Oğlak burcu adeta yaşamı kısıtlayan buz gibi, dar bir tünelden geçişi simgeler. 21 Aralık’ta başlayan kırk günlük döneme Erbain ya da halk arasında Zemheri denir. Eskiden 31 Ocak’ta erbainin çıkması ile halk arasında kurbanlar kesilir ve bu günler hasta olmadan, sıhhatli atlatıldığı için Allah’a şükredilir; eşe-dosta ziyafetler verilirmiş. Erbain, şiddetli soğukların, ayazların yaşandığı, özellikle yaşlılar için çok tehlikeli günlerdir.

 

Bu dönemin sonunda dünya üzerinde bu zorlu süreçten kurtulup hayatta kalanlar için yeni bir dönem başlar. Kova burcunun sıcak ve nemli doğası, kayıp ve ölümlere rağmen yaşamı onarmaya başlar. Kuşkusuz hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Artık geçmiş kayıplarıyla geride kalmıştır. Satürn bu defa bir başka görevle kolları sıvamıştır. Klasik astrolojide Satürn Kova burcunun da yöneticisidir. Hatta sıcak ve nemli doğası nedeniyle aşırı kasılma, buz tutma gibi özelliklerini yumuşattığı için Kova burcunu daha çok sever. Burada daraltarak yapılandırma işlevini daha rahat ve hasatsız yerine getirebilecektir.

 

Yine de hemen fazla ümitlenmeyelim, bahara daha çok var.

Yarın Jüpiter’le Kova’da buluşmalarını konuşacağız...

 

Barış İlhan, 19.12.2020